بازیگر «آکتور»: می دانم این حرف ها به ضررم تمام می شود اما باید بگویم!
تاریخ انتشار: ۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۶۹۱۵۳۳
مجید پتکی، بازیگر سریال «آکتور» با دفاع از این سریال شبکه نمایش خانگی تاکید دارد: «آکتور» یک کار شیک و قشنگ است که قصه های واقعی را نشان می دهد اما نمی دانم چرا مردم دوست دارند مدام دعوا ببینند؟! این بازیگر در عین حال می گوید: نمی دانم تصویب کننده فیلمنامه هایی که سرشار از خشونت و تنش هستند چه کسانی اند که مردم را به خشونت سوق داده اند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
مجید پتکی در گفتوگویی با ایسنا شرکت کرد و درباره تجربه ایفای نقش افسر بازنشسته آگاهی در مجموعه «آکتور»، میزان استقبال مخاطبان از این مجموعه به عنوان سریالی به دور از خشونت و همچنین دلایل استقبال اغلب مخاطبان شبکه نمایش خانگی از خشونت در سریال ها صحبت کرد.
چرا مردم خشونت دوست دارند؟
بازیگر «آکتور» ابتدا در واکنش به این جمله که «مدت هاست اغلب سریال های شبکه نمایش خانگی با نمایش خشونت، کلاهبرداری، خیانت و قتل در پی جذب مخاطب است؛ نگاه شما به «آکتور» به عنوان مجموعه ای با قصه های واقعی اما با حداقل خشونت چیست؟» خاطرنشان می کند: من هم کاملا موافق این نظر هستم. «آکتور» یک سریال آرام اما کاملاً واقعی است. قبول دارم که سریال های شبکه نمایش خانگی مدتهاست با تنش و خشونت همراه بودهاند. از «میدان سرخ»ی که خودم در آن بازی داشتم تا بقیه سریال های دیگر که نام نمی برم همه با خشونت و تنش همراه بودهاند. نمیدانم به چه دلیل؟ چند سالی است که انگار از نویسندگان خواسته شده که فقط قصه های خشونت آمیز بنویسند؛ البته ناگفته نماند که خواسته مردم هم مهم است و واقعا هم از چنین داستانهایی استقبال می شود.
او ادامه می دهد: خاطرم هست زمانی که مواد مخدر فقط دو گونه تریاک و هروئین بود، بیشتر سریال هایی که آن زمان ساخته میشدند با مضمون معضل بزرگ اعتیاد همراه بودند اما الان که این معضل همچنان در جامعه ما وجود دارد ،خیلی هم بیشتر شده و اغلب خانواده های ایرانی به نوعی درگیر این معضل هستند، اما دیگر به اعتیاد آنچنان که باید، پرداخته نمیشود؛ یعنی انگار مردم دوست دارند فقط دعوا ببینند. البته مسلم است که مردم دوست ندارند خشن باشند اما خوراک فرهنگی ای که اخیرا برای مردم در شبکه نمایش خانگی یا سینما در نظر گرفته شده مردم را بیشتر به این سمت سوق می دهد.
به گروه سنی در تماشای سریال ها توجه نمی شود
پتکی سپس بر لزوم توجه به رده بندی سنی برای انتشار سریال هایی که با خشونت همراه هستند اشاره و تاکید می کند: این روزها دسترسی به موبایل برای همه کودکان و نوجوانان فراهم شده است و افراد بدون توجه به رده بندی سنی، سریال هایی که مناسب سنشان نیست را تماشا می کنند. اکثر سریال ها در ابتدای قصه گوشزد می کنند زیر ۱۸ سال تماشا نکنند اما واقعاً به این نکته توجه می شود؛ این در حالی است که نه فقط افراد زیر ۱۸ سال حتی کودکان کوچکتر هم این مجموعه ها را می بینند. اگر ما به عنوان مخاطب در لحظه خشونت، تلویزیون را خاموش کنیم تا کودک نظاره گر این صحنه ها و اتفاقات بد نباشد، بچه ها آنقدر زرنگ و باهوش هستند که سال ها به چرایی پاسخ سوال فکر میکنند و به نظرم این بدتر از دیدن آن لحظه خشونت است. واقعاً نمیدانم تاییدکننده این فیلمنامه ها چه کسانی هستند و یا اینکه مردم ما واقعا می خواهند خشونت تماشا کنند.
«آکتور» شیک و قشنگ است
او سپس به قصه «آکتور» اشاره می کند: الان «آکتور» آمده و سریالی است که هنر بازیگری را نشان می دهد و یک زندگی واقعی را به تصویر کشیده است. از طرفی هم آمده یک راهکار به نیروی انتظامی نشان داده که کسانی هستند در این مملکت که نقش خودشان را ندارند و مدام نقش دیگران را بازی می کنند، شاید همین ها برای شما(نیروی انتظامی) مفید باشند. به نظرم «آکتور» سریال شیک و قشنگی است. وقتی این اثر توانسته در رقابت با سریال های بین المللی موفق به کسب جایزه بزرگ جشنواره سریز مانیا شود پس جای تشویق دارد. من به شخصه برای موفقیت این سریال خیلی خوشحال شدم.
بازیگر نقش سرگرد غفوری در «آکتور» همچنین اظهار می کند: نقشم تا پایان سریال حضور دارد اما کمرنگ و پررنگ میشود. در بعضی قصه ها خیلی حضور دارم اما در مجموع در ۱۴ قسمت پایانی خیلی پررنگ نیستم. «آکتور» سریالی است که من مطمئنم مخاطبش را راضی می کند؛ به خصوص در قسمت پایانی چون پایان تلخی ندارد. «آکتور» برای من تجربه خوبی بود و بیشتر با آقای نیما جاویدی کار کردن برایم ارزش داشت و راضی بودم. ایشان به من اعتماد کرد. من به همراه آقای جعفری نقش افسر آگاهی بازنشسته را ایفا کردیم و قطعا برایمان جذابیتهایی داشت؛ اما کمترین نام هایی که در رسانه های مجازی که «آکتور» را تبلیغ میکنند، برده شد، ما دو نفر بودیم و این خوشایند نیست. به خصوص آقای جعفری که سالهاست در عرصه تئاتر زحمت کشیده و حقش این نیست. حتی اگر دقت کرده باشید عکسی از ما دو نفر هم در رسانه ها برای حضور در «آکتور» یافت نمی شود. دلیلش را نمی دانم.
آینده روشنی برای شبکه نمایش خانگی نمی بینم
بازیگر سریال های «گذر از رنج ها»، «دلدادگان»، «کلبه ای در مه»، «آرماندو»، «سیاوش» و «میدان سرخ» در ادامه در پاسخ به اینکه برای شبکه نمایش خانگی چه آینده ای می بینید و اگر بخواهید این شبکه را در مقابل تلویزیون قرار بدهید چه جایگاهی برایش متصور می شوید؟ چنین می گوید: من آینده خوبی برایش نمیبینم چون پول خیلی زیادی در سینمای خانگی می چرخد و به نظرم اتفاقا این شبکه روند پیشرفت خیلی از بازیگران را متوقف کرده است؛ البته جسارت نشود به هنرمندان عزیز اما همه ما می دانیم که سریال های شبکه نمایش خانگی با تلفن های همراه تماشا می شوند و تصویر هرچقدر هم که بخواهد بزرگ باشد از کف دو دست که بیشتر نمیشود. اگر هم بخواهند سریال های شبکه نمایش خانگی را با کارت حافظه (فلش) در تلویزیون تماشا کنند به نظرم باز هم بازی ها به وضوح دیده نمیشوند و تشخیص بازی های خوب و بد دشوار میشود.
او تصریح می کند: به اعتقاد من خیلی از بازیگران اتفاقاً در شبکه نمایش خانگی نه تنها پیشرفت نداشته اند بلکه در روند بازیگری شان پسرفت هم داشتهاند و یا دست کم درجا زده اند. بنابراین من خیلی آینده روشنی برای شبکه نمایش خانگی نمی بینم. می دانم تمام این حرف ها به ضررم تمام میشود. شاید دوستان با خود بگویند مجید پتکی با شبکه نمایش خانگی کار می کند و نان همین سفره را می خورد. درست است من نان همین سفره را می خورم اما باید این حرف ها را هم بگویم. نکته دیگر اینکه تعداد بازیگرانی که در شبکه نمایش خانگی کار می کنند در قالب همان ۴۰ یا ۵۰ نفر مدام تکرار می شود و به نظرم فضا برای ورود نیروهای جدید باز نبوده است. شاید هم من اشتباه می کنم ولی نظر شخصی ام این است. ان شاءالله که نظر من اشتباه باشد نه اینکه واقعا اینطور باشد.
این بازیگر سپس در پاسخ به اینکه اگر بخواهید «آکتور» را در یک جمله قضاوت کنید چه می گویید؟ اظهار می کند: من «آکتور» را مثل شروع سریال که با جمله ای از شکسپیر آغاز میشود قضاوت میکنم. یعنی همه ما در این دنیا بازیگریم و نقش بازی می کنیم. به نظرم همین که مخاطب به این جمله برسد کافیست که فکر می کنم خوشبختانه «آکتور» در رساندن این مفهوم موفق بوده است. به عنوان مثال در بخشی از داستان که مربوط به خانه سالمندان می شد مشاهده کردید که چقدر حرف ها زده شد که کاملاً هم آموزنده بود. «آکتور» لابه لای قصه های پلیسی جنایی، رگه های عاطفی، عشق و احساسات هم دارد. بقیه سریال ها هم اینگونه هستند اما خشونت در آنها بالا رفته است و خوب نیست.
دو سریال جدید دارم
مجید پتکی در پایان درباره کارهای جدیدش اعلام می کند: در حال حاضر مشغول بازی در دو سریال هستم. سریال «عشق بدون خطبه» برای شبکه نمایش خانگی به کارگردانی آقای برزو نیک نژاد تولید می شود. یکی از دلایلی که ایشان مرا برای بازی در این سریال انتخاب کرد بنا به گفته خودشان، تماشای قسمت دوم «آکتور» بود که به قصه ورود کردم. برای تلویزیون هم یک سریال با عنوان «هادی» دارم که همچنان مشغول کار هستیم.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: مجید پتکی سریال آکتور دفاع مقدس باستان شناسي شهدا بهروز افخمي حسام محمودی البرز عمان بي بي سي دفاع مقدس شهدا باستان شناسي بهروز افخمي سریال های شبکه نمایش خانگی برای شبکه نمایش خانگی مجید پتکی سریال ها قصه ها حرف ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۶۹۱۵۳۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پدر مددکاری اجتماعی ایران: تعطیل کردن نمایش خانگی دردی از بحرانهای اجتماعی دوا نمیکند
معضلات اجتماعی که دسته بزرگی از مسائل مختلف را در برمیگیرند، مدتهاست که به بخش گریزناپذیری از پرداخت به واقعیتها تبدیل شده و انعکاس آنها در فیلم و سریالها از ملزومات شکل دادن به داستانی بر مبنای حقیقت محسوب میشود. اتفاقی که البته اغلب مورد نقد قرار گرفته و بخشی از شیوع همان معضلات به گردن آن انداخته میشود. اما مصطفی اقلیما پدر مددکاری اجتماعی ایران، جامعهشناس و استاد دانشگاه نظری خلاف این موضوع دارد و معتقد است که نباید بار همه مسائل را بر گردن فضایی مثل نمایش خانگی انداخت، فضایی که بیپردهتر، از آنچه در جامعه شاهدش هستیم میگوید. اقلیما در گفتگو با جوان آنلاین، در خصوص دخیل بودن رسانههای مختلف از جمله شبکه نمایش خانگی در اشاعه معضلی مثل اعتیاد یا مصرف دخانیات که در برخی از آمار به آن اشاره میشود، بیان کرد: زمانی که از یک مسئله اجتماعی حرف میزنیم، باید حواسمان باشد که آن معضل یک روزه به وجود نیامده و اشاعه آن به دست کم چند سال زمان نیاز دارد. در واقع نمیتوان گفت که، چون در فلان سریال بازیگری سیگار میکشد، پس او باعث افزایش مصرف دخانیات شده است، بلکه تمام این آثار معلولی از علت اصلی هستند. او با تأکید به لزوم رفع علت هر معضلی از پایه و اساس آن افزود: در این چرخه اگر به عنوان مثال دزدی را گرفتند، نمیتوان گفت، چون پلیس حواسش نبود، او دزد شده چرا که تبدیل یک انسان به فردی که دزدی میکند در یک لحظه اتفاق نمیافتد، بیکاری، گرانی و موارد دیگری هستند که به هم متصلاند و در نهایت باعث میشوند تا یک نفر دست به دزدی بزند. در سوی دیگر اگر به من بگویند فردی دو سال است که درگیر اعتیاد شده، من آن را نمیپذیرم و مثلا اگر آن فرد ۲۲ ساله باشد، میگویم او ۲۲ سال است که اعتیاد دارد چرا که از بدو تولد او تا این سن موارد گوناگونی مثل شرایط اجتماعی، مدرسه، محیط، جامعه و ... در رشد او و سوق دادنش به این سمت دخیل بودهاند، تا جایی که او دیگر طاقت نیاورده و درگیر این جریان شده است. به همین دلیل است که قبل از ارائه هر آماری باید ریشه آن را پیدا و حل کرد. عدم وجود آمار متقن هم یکی دیگر از مواردی بود که اقلیما با اشاره به آن گفت: هر کسی که درباره موضوعی آماری را ارائه داد، قابل قبول نیست و باید دلیل و مدرک داشته باشد چرا که در واقعیت ما به معنی واقعی کلمه آمار دقیقی از اشاعه معضلات مختلف نداریم. در این میان هر فردی به خودش اجازه میدهد تا حرف بزند و آمار بدهد، جریانی که در کلِ مملکت ما اغلب به چشم میخورد و باعث شده تا هر کسی در هر فضایی پیرامون جریانی که تخصصش را ندارد، نظر بدهد. مصطفی اقلیما پدر مددکاری اجتماعی ایران، جامعهشناس و استاد دانشگاه این جامعهشناس افزود: گاهی میگویند اگر جوانان گرایش بیشتری به سیگار و دخانیات پیدا کردهاند، به دلیل نمایش آن در سریالها است، در صورتی که همانطور که اشاره کردم، این انعکاس معلول علت اصلی آن است. یک جوان سیگار میکشد، چون بیکار است، حوصلهاش سررفته یا درگیر فشارهای روانی شده که همین جامعه به آن وارد کرده است. این قیاس هم مثل چسباندن عنوان افسردگی به هر بیماری است که حال خوبی ندارد. جالب است بدانید هیچ روانشناس و روانپزشکی در زمینه افسردگی به معنای واقعی در ایران کار و تحقیق منسجم نکرده است و از طرفی به هرکسی که میگوید حالم خوش نیست، عنوان افسرده را میدهند! این در حالی است که اتفاقا ما چندان افسرده واقعی نداریم، کسی که افسرده است نمیتواند بارها با خانوادهاش بحث کند یا حتی فعالیت خاصی داشته باشد، اما مثل خیلی از موارد، این عنوان یعنی افسردگی را به هرکسی که به دلایل مختلفی خوب نیست، اختصاص میدهند. اقلیما با بیان اینکه نمیشود با پاک کردن صورت مسئله، جلوی مردم را گرفت، عنوان کرد: در ادامه همین جریان است که در خصوص فضایی مثل نمایش خانگی چنین آماری مطرح میشود تا بهانهای باشد برای تعطیل کردن آن، اما نمیشود جلوی مردم و اشاعه معضلات اجتماعی را به این صورت گرفت و این اقدامات تنها دخالت در کار دیگری محسوب میشود. ما در این موارد به علتها فکر نمیکنیم و تنها معلول را میبینیم. میگوییم نمایش خانگی به بعضی بحرانها دامن میزند، پس باید آن را جمع کرد! غافل ازینکه با این اقدام مشکل را ده برابر کردهایم، زیرا بعد این سوال به وجود میآید که اگر مردم این سریالها را نبینند، پس چه چیزی را تماشا کنند؟ تلویزیونی را که هیچ برنامهای ندارد و تنها معطوف به خبر و چند برنامه گفتوگو محور است یا ماهواره و رسانههای دیگر را؟ مردم نمایش خانگی و سریالها را دنبال میکنند، چون قصه دارد و در جایی مثل تلویزیون این اتفاق وجود ندارد. پدر مددکاری اجتماعی ایران در پایان خاطر نشان کرد: در تمام جوامع با مطرح کردن مشکلات به دنبال حل آن میروند، این اتفاقی است که باید به آن پرداخته شود نه آماری که در واقع وجود ندارد و یا دقیق و درست نیست. آمار باید برگرفته از تحقیقی مدون باشد نه اینکه بر مبنای نظر یک یا چند نفر شکل بگیرد و ارائه شود. ما این شکل از آمار را نداریم، چون هزینه زیادی میطلبد و امروز استاد دانشگاه و محقق ما، راننده اسنپ شده، اما این بودجه در اختیارش قرار نمیگیرد، چون اگر بخواهد روی یک موضوع کار کند، باید هزینه زیادی صرف آن شود و وقتی این اتفاق نمیافتد، یک نفر صحبتی را مطرح میکند و دیگری با اعلام اینکه مثلاً شیوع اعتیاد را بررسی کردهایم آن را مطرح میکند. علاوه بر این ما با آسیبهای زیادی دست و پنجه نرم میکنیم که همه و همه عامل شکلگیری معضلاتی مثل اعتیاد، بزهکاری و... میشوند. در این میان هم اغلب کسی پاسخگو نیست. کانال عصر ایران در تلگرام